Związek wykonuje zadania o charakterze użyteczności publicznej w zakresie ochrony przeciwpożarowej, wspiera różnorodne formy pracy kulturalno-oświatowej, popularyzuje dorobek historyczny ruchu strażackiego, rozwija działalność artystyczną i sportową w Ochotniczych Strażach Pożarnych.
Związek działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 20 poz. 104 ze zm.) ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. O ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz 351 ze zm.) oraz własnego statutu.
Celem Związku jest w szczególności:
- działanie na rzecz ochrony życia, zdrowia i mienia przed pożarami, klęskami
żywiołowymi i zagrożeniami ekologicznymi lub innymi miejscowymi zagrożeniami,
- rzecznictwo i reprezentowanie członków Związku wobec organów administracji
publicznej,
- wykonywanie zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej zleconych przez organy
administracji publicznej,
- współtworzenie i opiniowanie aktów normatywnych dotyczących ochrony przeciwpożarowej,
- działanie na rzecz ochrony środowiska,
- informowanie o występujących zagrożeniach pożarowych i innych zagrożeniach
miejscowych oraz sposobach im zapobiegania,
- rozwijanie i upowszechnianie działalności kulturalnej,
- rozwijanie i krzewienie kultury fizycznej i sportu,
- organizowanie pożarniczego i obronnego wychowania dzieci i młodzieży.
Powyższe cele realizowane są przez:
- współdziałanie z Państwową Strażą Pożarną, organami administracji publicznej
oraz innymi podmiotami,
- udzielanie pomocy OSP w wyposażeniu w sprzęt, zaopatrywanie w mundury, odznaki
i dystynkcje oraz organizowanie szkoleń,
- gromadzenie środków finansowych,
- zapewnienie doradztwa prawnego w zakresie funkcjonowania OSP,
- mobilizowanie społeczeństwa do udziału w realizacji zadań ochrony przeciwpożarowej,
- inicjowanie i organizowanie imprez sportowych oraz przeglądów dorobku amatorskiego
ruchu artystycznego OSP,
- prowadzenie działalności wydawniczej, organizowanie wystaw, udzielanie pomocy
w gromadzeniu eksponatów muzealnych,
- przedstawianie organom administracji publicznej wniosków dotyczących doskonalenia
stanu ochrony przeciwpożarowej,
- popieranie wynalazczości i racjonalizacji w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej.
Zapewnieniem ciągłości szeregów OSP są młodzieżowe i harcerskie drużyny pożarnicze,
w których młodzież poznaje tajniki strażackiej służby, zasady zapobiegania pożarom
oraz zachowania w wypadku zagrożenia. Ogółem działa w kraju blisko dziewięć
i pół tysiąca drużyn młodzieżowych, zrzeszających około 90 tysięcy dziewcząt
i chłopców w wieku 12-18 lat.
Ochotnicze Straże Pożarne użytkują około 16,5 tysiąca strażnic, najczęściej wybudowanych
własnymi siłami,
w połowie są to obiekty wielofunkcyjne służące całej społeczności. Wokół nich
skupia się życie społeczne wsi
i miasteczek.
Były i są one miejscem kultywowania tradycji narodowej, kultury i sztuki. Pod patronatem OSP funkcjonuje około 800 orkiestr, 300 zespołów artystycznych, ponad 600 drużyn sportowych.
Ważna dla środowiska strażackiego jest troska o własne tradycje, sztandar, zachowanie wiedzy o ich dorobku dla przyszłych pokoleń.
Prawie co trzecia OSP w kraju prowadzi na bieżąco własną kronikę. Blisko tysiąc izb tradycji gromadzi eksponaty dokumentujące życie strażaków i środowiska. Są one cennym źródłem informacji dla dokumentowania historii pożarnictwa i życia tych środowisk.
Proponowanie różnorodnych form aktywności, docieranie do wszystkich grup społecznych to podstawa funkcjonowania ochotniczego pożarnictwa, napływu do jego szeregów ludzi młodych, aktywności i rangi we wszystkich dziedzinach życia swych środowisk.
Te wszystkie formy działania są przede wszystkim efektem zaangażowania członków, umiejętności radzenia sobie nawet w trudnych sytuacjach.
Z tych też zagadnień składa się program Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, który preferuje przede wszystkim aktywną i skuteczną pomoc w wypełnianiu przez OSP ich społecznej roli - zgodnie z przesłaniem Bolesława Chomicza - pierwszego prezesa odrodzonego Związku.
"Ochotnicza Straż Ogniowa z wielu względów jest doniosłym posterunkiem służby publicznej, pod której sztandarami obywatel zaprawia się do dyscypliny, uczy się posłuchu i karności dla swej władzy przez niego samego wybranej, pogłębia w swym sercu poczucie obowiązku i poświęcenia, a w sztandarze swym widzi symbol jedności, bez której nie masz w społeczeństwie i państwie ładu, harmonii i poszanowania dla siły moralnej."
Bolesław Chomicz