Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks pracy z dnia 21 listopada 2008 r. (Dz.U. Nr 223, poz. 1460) przepisem art. 1 pkt 8 dodała w kodeksie prawy z mocą obowiązującą od 18 stycznia 2009 r. art. 2091 w brzmieniu:
„§ 1. Pracodawca jest obowiązany:
1) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, gaszenia pożaru i ewakuacji pracowników,
2) wyznaczyć pracowników do:
a) udzielania pierwszej pomocy,
b) wykonywania czynności w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ewakuacji pracowników, zgodnie z przepisami o ochronie przeciwpożarowej,
3) zapewnić łączność ze służbami zewnętrznymi wyspecjalizowanymi w szczególności w zakresie udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, ratownictwa medycznego oraz ochrony przeciwpożarowej.
§ 2. Działania, o których mowa w § 1, powinny być dostosowane do rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i innych osób przebywających na terenie zakładu pracy oraz rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.
§ 3. Liczba pracowników, o których mowa w § 1 pkt 2, ich szkolenie oraz wyposażenie powinny być uzależnione od rodzaju i poziomu występujących zagrożeń.”

Wbrew podawanym powszechnie przez media obiegowym opiniom przepis ten w żadnym wypadku nie uprzywilejowuje ochotniczych straży pożarnych ani też członków ochotniczych straży pożarnych (OSP).

§ 1 pkt 2 lit. b odsyła do uregulowań zawartych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej. Jest to więc odwołanie głównie do ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jednolity z dnia 22 lipca 2002 r. Dz.U. Nr 147, poz. 1229 z póź. zm.). Wydaje się, że przepisem tym jest art. 4, który jednak nie do końca pokrywa się z unormowaniem wprowadzonym do kodeksu pracy.
Ust. 1 art. 4 brzmi: Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową, jest obowiązany:
1)  przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
2)  wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,
3)  zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne i niezawodne funkcjonowanie,
4)  zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
5)  przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
6)  zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,
7)  ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
Czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej mogą wykonywać osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. By czynić to w zakresie wymienionym powyżej powinny posiadać co najmniej wykształcenie średnie i ukończone szkolenie inspektorów ochrony przeciwpożarowej lub mieć tytuł zawodowy technika pożarnictwa lub uzyskać uznanie kwalifikacji do wykonywania zawodu technika pożarnictwa w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego - technika pożarnictwa (art. 4 ust. 2 i 2b). Nie ma tu żadnego uprzywilejowania członków OSP z tego tytułu, że przynależą do tego typu stowarzyszenia.
Uszczegółowienie wymagań kwalifikacyjnych zawierają przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 2005 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych oraz szkoleń dla strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej i osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej (Dz.U.  Nr 215, poz. 1823). W myśl § 4 ust. 2 Szkolenie inspektorów ochrony przeciwpożarowej dla osób, o których mowa w art. 4 ust. 2b ustawy, obejmuje w szczególności:
1)  organizację ochrony przeciwpożarowej, obowiązki właściciela, zarządcy lub użytkownika budynku, obiektu lub terenu w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej;
2)  zasady zabezpieczenia przeciwpożarowego budynku, obiektu budowlanego, terenu oraz instalacji i urządzeń użytkowych;
3)  wyposażenie budynku, obiektu budowlanego oraz terenu w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice;
4)  przyczyny powstawania, rozprzestrzeniania się oraz zasady gaszenia pożarów;
5)  sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia;
6)  zasady ewakuacji ludzi i mienia;
7)  zasady działalności profilaktycznej w budynku, obiekcie budowlanym, na terenie, w tym przeprowadzania kontroli przestrzegania przepisów przeciwpożarowych.

Szkolenia te prowadzą szkoły Państwowej Straży Pożarnej i ośrodki szkolenia w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej (§ 5 ust. 2 rozporządzenia), a więc OSP nie mają tu żadnych uprawnień.